Ku źródliskom iść - odnowione szlaki i piękne ząkątki pod Bydgoszczą

Polskie lato po kilku latach wróciło razem z lipcowymi kaprysami pogody. Dla aktywnych Kujawiaków, którzy na wakacje zostali w domu, wbrew pozorom to może być sprzyjająca okoliczność. Rok, dwa, trzy lata temu w połowie lipca Puszcza Bydgoska i pozostałe okolice miasta dostępne były wyłącznie dla cyklistów na dobrym sprzęcie i z mocnym depnięciem. A i tak poza utwardzonymi ścieżkami rower grzązł w piachu. Teraz, właśnie dzięki pogodzie, te grząskie odcinki da się pokonać nie schodząc z siodełka i nie spływając potem niczym żołnierz Legii Cudzoziemskiej.

Jako puszczański zwiadowca przyzwyczajony jestem do tego, że spotykam na drodze rowerowych ceprów, podpytujących, gdzie właściwie są i jak dotrzeć tam, gdzie chcą. Rzeczywiście, oznakowanie puszczańskich - i nie tylko - szlaków pozostawiało wiele do życzenia. Mam jednak wrażenie, że to się wreszcie zmienia. Przykład pokazuję na zdjęciu. Oryginalny pomnik, który od kilkunastu lat stoi w miejscu przecięcia się 18. południka i 53. równoleżnika, odwiedzam niemal codziennie. Nie żebym oddawał mu religijną cześć. Po prostu leży na trasie moich spacerów z psem. Znajomym zrazu trudno było dotrzeć do pomnika bez mojej pomocy. Potem na drodze wojewódzkiej, która przebiega kilkaset metrów od tego miejsca, postawiono mały drogowskaz. Dziś natomiast pomnik jest oznakowany niemal idealnie. Stał się miejscem docelowym szlaku turystycznego i postawiono przy nim stosowne tabliczki. Ba, od niedawna stoi też wymalowana na blasze mapa okolicy z zaznaczeniem tego i innych szlaków.

Tak wyposażonych turystycznie miejsc w okolicy Bydgoszczy znaleźć można coraz więcej. Dlaczego zaś napisałem, że otoczenie pomnika południka i równoleżnika oznakowano „niemal idealnie”? Otóż blisko mojego domu znajduje się też rezerwat przyrody Dziki Ostrów - 75-hektarowa leśna wyspa z pięknymi dębami, wyniesiona na 5 metrów ponad równinę łąk nadnoteckich. Trafić do niej trudniej, natomiast ktoś pomyślał, by na szlaku w rezerwacie postawić tabliczki z kodami QR. Są tak małe, że nie psują krajobrazu, natomiast przekazać mogą tyle informacji, że nie zmieściłyby się one na ogromnej planszy. Dziś niemal każdy turysta ma przy sobie smartfon. Aplikacja „czytnik kodów QR” jest darmowa i nie zajmuje wiele miejsca w pamięci telefonu. Dzięki niej po zeskanowaniu kodu QR na ekranie telefonu odnajdujemy link do strony internetowej. Gdy postąpisz tak na Dzikim Ostrowie, dowiesz się sporo o historii rezerwatu i okazach roślin tam rosnących.

W kwestii oznakowania i innych informacji turystycznych do zrobienia nadal jest wszakże sporo. Do pomnika południka i równoleżnika turysta dotrze teraz bez trudu. Kilkaset metrów od niego znajduje się inna atrakcja, którą można znaleźć na mapie Google’a - kamienny krąg. Mimo to konia z rzędem temu, kto krąg odnajdzie, nie korzystając z usług puszczańskiego zwiadowcy. Choć przyznam się, że i ja w tym roku sporo się nabłądziłem w lasach pod Bydgoszczą, by dotrzeć do prawdziwej perełki Puszczy Bydgoskiej - 3,5-kilometrowej ścieżki edukacyjno-przyrodniczej Ku Źródliskom w pobliżu wsi Rudy (ostatnio stało się o niej głośno, bo jej istnienie jest zagrożone z powodu budowy drogi S10). Miejsce zjawiskowe, wodna oaza pośród połaci suchego lasu, przed ośmioma laty pięknie przygotowane do zwiedzania przez Nadleśnictwo Solec Kujawski. Tylko trafić tam diablo trudno. Gdybym nie miał szczęścia natknąć się na sympatyczną rodzinkę, wychodzącą ze ścieżki na trakt, którym jechałem rowerem, nie trafiłbym i ja.

Swoją drogą, gdyby S10 zaszkodziła tej oazie, to byłby skandal i strata nie do powetowania. Teraz droga biegnie blisko 2 km od źródlisk. Nowa mijać je ma zaledwie o 500 metrów.