Twarda gra i łokcie

Utalentowana piłkarka opowiada o swoich gustach i planach. - Lubię zupę pomidorową, taniec i chciałabym pójść taką samą drogą jak moja starsza siostra - mówi „Expressowi”.

<!** Image 3 align=none alt="Image 200580" >

Po pierwszej rundzie zajęłyście 7 miejsce w ekstralidze. Zdaniem kierownictwa bydgoskiej drużyny, ta lokata powinna być nieco wyższa. Jesienią zespół miał kilka wpadek. Czy ta pozycja satysfakcjonuje Joannę Daleszczyk, jedną z najbardziej doświadczonych piłkarek ekipy znad Brdy?<!** reklama>

Mogło być znacznie lepiej, gdyby nie przegrane mecze na własnym stadionie z Mitechem Żywiec 2:3, na wyjazdach z AZS Wrocław 0:1 i Medykiem Konin 2:3. Tych punktów byłoby więcej, a i lokata w tabeli nieco wyższa, prawdopodobnie byłybyśmy w pierwszej szóstce. A tak z dorobkiem dziesięciu punktów będziemy musiały walczyć o utrzymanie się w ekstralidze.

Mecz lub mecze, z których jesteś zadowolona, i te, które Ci nie wyszły?

Po końcowym gwizdku sędziego zawsze odczuwałam pewien niedosyt. Taką już mam psychikę. Uważam jednak, że stać mnie na dojrzalszą, znacznie lepszą grę i o wiele skuteczniejszą, gdzie mogę kierować linią obrony. Do dziś śni mi się po nocach stracony gol w meczu z Mitechem Żywiec. Popełniłam w nim fatalny błąd. Gdyby nie ta wpadka, to spotkanie miałoby inny przebieg, a końcowy rezultat byłby z pewnością lepszy.

Trzy siostry Daleszczykówne: Katarzyna, Gabriela i Joanna z powodzeniem występują na boiskach ekstraligi. Katarzyna broni honoru AZS PSW Biała Podlaska, natomiast Gabrysia i Ty reprezentujecie barwy KKP Max-Sprint. Jak układa Ci się współpraca w linii defensywy z młodszą Gabrysią?

Całkiem dobrze. Podczas gry mamy wspólny język i rozumiemy się. Choć futbol jest grą błędów i kilka kiksów nam się także zdarzyło.

Czy miałaś kontuzję, po której rozważałaś zakończenie kariery?

Kiedyś nadciągnęłam sobie więzadła krzyżowe. Po rehabilitacji doszłam do siebie i powróciłam na boisko. Na szczęście urazy, dolegliwości i przewlekłe kontuzje omijają mnie. Choć lubię twardą grę, niekiedy łokcie są górą, ale wszystko odbywa się fair.

Masz 22 lata. Do jakiego wieku zamierzasz uprawiać piłkę nożną?

Jeśli nic się nie przydarzy i dopisze zdrowie, to myślę, że do 30 roku życia. Chyba że da o sobie znać jakaś niespodziewana kontuzja...

Jesteś studentką...

...czwartego roku na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Filia znajduje się w Bydgoszczy. Studiuję na Wydziale Ekonomii. Za rok zamierzam pisać pracę magisterską.

Nie pociągała Cię jakaś sportowa uczelnia?

Doskonale się orientuję, że w naszym kraju wyżyć ze sportu, a w szczególności z kobiecej piłki nożnej, jest niezwykle trudno. Dlatego też wybrałam ekonomię. To bardziej stabilne zajęcie.

Jak trafiłaś na piłkarską murawę?

Kiedy miałam szesnaście lat moja starsza siostra Katarzyna grała z chłopakami w drużynie i nawet strzelała bramki. Za jej namową spróbowałam swych sił. Wiodło mi się nie najgorzej i tak pozostało do dziś.

Masz swoje menu?

Uwielbiam jadać makarony, zupę pomidorową i pić czekoladę.

A zajęcia pozasportowe?

Nie mam takich, bo sama gra w piłkę nożną zajmuje mi dużo czasu. W przyszłości - jak moja siostra Kasia - chciałabym zakwalifikować się do kadry narodowej. O tym marzy każda dziewczyna. Na razie nie mam chłopaka, choć od czasu do czasu lubię sobie potańczyć przy dobrej muzyce w dyskotece.

Teczka osobowa

• Joanna Daleszczyk, 22 lata, piłkę nożna uprawia od 7 lat, wychowanka Dargfilu Tomaszów Mazowiecki, występuje w KKP Max-Sprint od 2008 roku, gra w linii obrony. W karierze strzeliła 5 bramek.