Seryjny na prowincji

Stałymi bohaterami książek Katarzyny Puzyńskiej - wcześniej był to „Motylek”, teraz „Więcej czerwieni” - są ekscentryczna komisarz Katarzyna Kopp (bojówki, skóra, tatuaże, jeżyk na głowie i... sześćdziesiątka na karku) i łagodny, acz bystry aspirant Daniel Podgórski, młody komendant posterunku w Lipowie. Tym razem w pobliżu wsi w odstępie doby znaleziono zwłoki dwóch 23-letnich kobiet. W podstawówce chodziły do jednej klasy, przed śmiercią obie zostały pobite prawdopodobnie tym samym narzędziem, skrępowane, zarżnięte nożem, po czym w podobny sposób okaleczone. Czyżby w letniskowej okolicy pojawił się seryjny morderca? I jakie tajemnice łączyły dwie byłe koleżanki?

Zaletą Puzyńskiej jest dyscyplina pisarskiej pracy. Widać, że fabułę dokładnie przemyślała przed przystąpieniem do pisania. Wątki zostały umiejętnie pofragmentowane i splecione. Czytelnik od pierwszych stron wie, że zabójstwa pod Lipowem są elementem większego i jeszcze bardziej przerażającego planu. W miastach ofiarami padają prostytutki. Co je może łączyć z wiejskimi dziewuchami z Lipowa? Budowanie psychologicznej głębi nie jest najsilniejszą stroną autorki, mimo że to pani psycholog. Nie znajdziemy w „Więcej czerwieni” rozterek Raskolnikowa. Mamy za to dość zaskakujące nawiązanie do malarstwa Picassa. A także sporo bohaterów bliskich przeciętnemu czytelnikowi, jak przystojny ratownik, zasadniczy dyrektor wiejskiej szkoły, bogaty właściciel ośrodka wypoczynkowego czy seksowna pracowniczka tego ośrodka.