Podgryzione województwo

No, a teraz czas zrobić coś z Toruniem i przyległościami. Opcje są dwie. Albo próba utworzenia czegoś, co nazywałoby się województwem toruńskim, albo - bardziej prawdopodobne – powiększenie o Toruń Pomorza. Narysowane na mapie – w regionie zostaje nam stare województwo bydgoskie, oprócz Chojnic i Trzemeszna. Jeśli już jestem bliżej Wielkopolski, to należy uwzględnić, iż powiatowi mogileńskiemu blisko do tego rejonu i raczej nie będzie zainteresowany wejściem do nowego bydgoskiego. Ciach, odkroiłem. Wszak wola suwerena jest najważniejsza. I co mi pozostało? Bydgoszcz, okoliczne wioski, Inowrocław, Świecie, Sępólno. Nakło, Tuchola i Żnin. To ma być województwo, które będzie konkurowało z Wielkopolską, Pomorzem, albo Śląskiem? Żart. Skończylibyśmy jako słabeusz, a nasze i tak słabe wskaźniki gospodarcze spadłyby jeszcze bardziej na łeb, na szyję. Patrzę na swoją nową mapę Polski, na szczęście, tylko pogryzdolonej moim ołówkiem i dochodzę do jednego słusznego wniosku: jesteśmy skazani na Toruń, a Toruń jest skazany na nas. Czy nam się to podoba, czy nie. Chyba, że pewnego dnia chcemy się obudzić w jakiejś wydmuszce tylko z grzeczności i konieczności zaspokojenia czyichś ambicji nazywanej województwem bydgoskim. Cudu nie będzie, tym bardziej przy tak silnym politycznie Toruniu, który ma w PiS i u prezesa dużo silniejsze noty niż Bydgoszcz. Krótko mówiąc – zamiast biadolić, bierzmy się do roboty na rzecz silnego regionu z uwzględnieniem należytej roli naszego miasta.
Alleluja i do przodu!