Patryk Perliński - zwycięzca "Piłkarskich Orłów" w województwie kujawsko-pomorskim w 2023 roku [rozmowa]

Jak odebrał pan informację o triumfie w rankingu "Piłkarskie był Orły" w województwie kujawsko-pomorskim w 2023 roku?
Przyznam, że nie za bardzo śledziłem ranking na bieżąco. Dostałem informację, że mogę być wysoko i mam się przygotować do wyjazdu na galę do Warszawy. Jednak dopiero w Teatrze Capitol wszystko się okazało, a ja byłem mocno zaskoczony.

Przecież trzy razy pan triumfował w rankingu miesięcznym i strzelał regularnie gole przez cały rok, więc można było liczyć na końcowy triumf.
Tak, to prawda, ale nie wiedziałem, jak spisywali się piłkarze z klubów trzeciej ligi czy Olimpii Grudziądz, więc niczego nie byłem pewien.

Jak się pan czuł podczas samej gali?
Generalnie dobrze, ale wszystko dla mnie było nowym doświadczeniem i trochę stresu było. Wokół było wiele znanych postaci, w tym byli selekcjonerzy reprezentacji Polski jak Jerzy Brzęczek, Jerzy Engel czy Andrzej Strejlau.

Właśnie trener Engel wręczał panu nagrodę. Jakie to uczucie?
Kompletnie się tego nie spodziewałem. Siedziałem na widowni i moja narzeczona Katarzyna mówiła mi, że chyba mnie wywołują. Poszedłem na scenę i tam trener Engel wręczył mi nagrodę. To było dla mnie wielkie wydarzenie i jednocześnie zaszczyt. Stres wtedy też się pojawił, bo trzeba powiedzieć kilka słów podziękowania.

A komu pan najbardziej zawdzięcza ten triumf?
Wszyscy się do tego przyczynili. Koledzy z zespołu, którzy dostarczali mi podania, po których zdobywałem bramki oraz ci, którzy bronili dostępu do naszej bramki. Także trenerom i wszystkim osobom z klubu. No i oczywiście rodzinie, która musiała mnie znosić, po słabszych meczach.

Czy 2023 rok był najlepszym w pańskiej karierze piłkarza?
Bezwzględnie. W sezonie 2022/23 zostałem królem strzelców IV ligi, potem dalej utrzymywałem skuteczność o czym świadczy nagroda "Piłkarskich Orłów", byłem na testach w klubie drugoligowym. Udało się odegnać te wszystkie czarne myśli, które mi wcześniej towarzyszyły w mojej przygodzie piłkarskiej.

Chciał pan zrezygnować z futbolu?
Początkowo wszystko układało się bardzo dobrze. Było zainteresowanie klubów z Polski. Potem zaczęły się przytrafiać kontuzje. Wszystko ostro przyhamowało. Trzeba było pójść do pracy, łączyć ją ze studiami. Teraz nareszcie wszystko zaczyna nabierać odpowiedniego tempa.

Czy jakiś mecz lub gol z minionego roku utkwił panu w pamięci?
Generalnie nie. Bardziej pamiętam asystę "krzyżakiem" w meczu przeciwko Liderowi Włocławek jeszcze w rundzie wiosennej. Cieszy mnie zdobywanie bramek i chcę ich mieć jak najwięcej, ale szczegółów nie pamiętam.

A przychodzą one panu łatwo?
Trochę się muszę napracować. Kiedyś poruszałem się po różnych miejscach na boisku i nie zawsze był efekt. Jednak coraz częściej trenerzy pokazywali mi, że powinienem być bardziej w centrum bramki, bo z tego miejsca pada najwięcej goli. I jak na razie jest duża poprawa, choć coraz trudniej jest znaleźć lukę, by trafić do siatki.

Jakie ma pan plany na 2024 rok?
Chciałbym osiągnąć sukces drużynowy a więc awansować z Chemikiem do III ligi. Oczywiście indywidualnie chciałbym dalej strzelać dużo goli, ale żadnych liczb sobie nie będę wyznaczał. Najważniejsze, aby zdrowie dopisywało.