Jeleń na tylnym siedzeniu taksówki

Wybrałam się w służbową podróż po Bydgoszczy - z konieczności taksówkami. Jakie wnioski? Chwila nieuwagi i można się przejechać...

Tylko jeden na trzech kierowców na moją prośbę wydał rachunek. Pozostali zrobili wielkie oczy...

Pan Leszek zarobił na mnie najmniej, ale uczciwie. Jak wynika z paragonu, przejechaliśmy wspólnie zaledwie 1,2 kilometra. Za trzaśnięcie drzwiami płaci się w tej korporacji 6,8 zł, a za jeden kilometr - 2,20. Po rabacie zapłaciłam 7,90 zł.

Paragon za taki kawałek?

Podobny dystans, tyle że w innej części miasta, zdecydowałam się odbyć z taksówkarzem niezrzeszonym. Nie dopatrzyłam się na jego wozie informacji o stawkach, więc zapytałam, ile zapłacę za kurs do szpitala wojskowego. - Trudno powiedzieć... - odparł. - Nie mam przy sobie zbyt wiele gotówki - ostrzegłam lojalnie kierowcę. - Na pewno ponad 20 złotych, ale ile, to nie wiem - odparł i odpalił silnik. - Dostanę paragon? - zapytałam. Za taki kawałek? - zdziwił się kierowca. Zrezygnowałam z kursu (w ostatniej chwili) i odeszłam odprowadzana szemraniem taksówkarza, który już odpalił silnik...

Kolejna wyprawa. Przemiły pan cieszy się, że wreszcie został wyrwany z postojowego letargu. Jadąc próbuję dopatrzeć się, jakie cyferki wyświetlają się na taksometrze, ale urządzenie stale zasłania ręka zmieniającą biegi. Wreszcie widzę. Taksometr też jest w letargu. Wyłączony. Po przejechaniu około czterech kilometrów żegnam się i, zaznaczając, że to podróż służbowa, proszę o paragon. Konsternacja. - Ojej, nie uprzedziła mnie pani... Nie mogę nic już zrobić... O takich rzeczach się mówi na początku. - A nie powinien pan wydawać paragon każdemu? - No, wie pani... - żachnął się taksówkarz.

<!** reklama>

Mnie przypomniała się głośna akcja „Nie bądź jeleń, weź paragon”. Podróż kosztowała 17 złotych, a ja nie mogę udowodnić, że się odbyła.

- Każda podróż musi się kończyć wydrukowaniem paragonu - mówi Janusz Baranowski, naczelnik Wydziału Technicznego Okręgowego Urzędu Miar w Bydgoszczy. - Warto też w jej trakcie spoglądać na taksometr. Po lewej stronie widać taryfę (im wyższa, tym droższy kurs), a po prawej kwotę do zapłaty. O ostatecznej sumie decyduje nie tylko odległość, ale i czas podróży. Taksometry podczas dłuższych postojów wyceniają czas postoju, za który są przecież inne stawki, dość wysokie.

Nikt nie kontroluje

Te stawki nie są kontrolowane przez urzędy, jedynie obserwowane pod kątem, np. ewentualnych zmów cenowych. W zeszłym roku Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zarzucił taką zmowę trzem bydgoskim korporacjom. Sprawa jeszcze się nie wyjaśniła. To, czy kierowca używa w czasie kursu kasy fiskalnej i czy drukuje paragon, sprawdzają zaś urzędy skarbowe. Skarbówki, jak nam powiedziano, nie mają jednak w zwyczaju stosowania prowokacji. Kontrolerzy wybierają obserwację pojazdu, na przykład na postoju. Tam, po zakończonym kursie, przepytują kierowcę i pasażera o kasy, o paragony. O ile w ogóle uda się taką sytuację wypatrzeć...

Co do ewentualnego zawyżania stawek, to w Referacie Nadzoru Komunikacyjnego Urzędu Miasta Bydgoszczy przypomniano nam, że jest wolny rynek, konkurencja i że o cenach decydują kierowcy - przedsiębiorcy - czego pasażerowie powinni być świadomi.

Z licznych doniesień prasowych z całej Polski wynika, że najmniej świadomi są zagraniczni klienci, turyści albo kibice. Z takich najłatwiej robić jelenia...